-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – Niedobór odpornoÅ›ci bez dowodów na zakażenie wirusem HIV ad 5
Obecność antygenu p24 HIV-1 i antygenu p27 wirusa HIV-2 w surowicy lub osoczu oceniano za pomocą oznaczeń wychwytu antygenu odpowiednio z Abbott Laboratories i Coulter (Hialeah, Fla.). Jednojądrzaste komórki krwi obwodowej (PBMC) hodowano dla HIV-1 lub HIV-2 za pomocą techniki opisanej gdzie indziej19. Ekspresja wirusa była monitorowana przez wykrycie antygenu p24 HIV-1 lub HIV-2 p27 w supernatantach hodowli. Tabela 3. Tabela 3.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – Niedobór odpornoÅ›ci bez dowodów na zakażenie wirusem HIV ad 7
Ogólnie nie zaobserwowaliśmy stałego spadku liczby komórek CD4 +; w rzeczywistości kilku pacjentów miało spontaniczne odwrócenie, częściowe lub całkowite, limfocytopenii (Figura 1), co sugeruje przejściową przyczynę, taką jak ostra infekcja. Ten immunologiczny obraz byłby bardzo nietypowy w przypadku zakażenia HIV. Ponadto tylko trzech pacjentów miało hipergammaglobulinemię, którą obserwuje się zazwyczaj u osób zakażonych wirusem HIV. U niektórych pacjentów odnotowano niski poziom immunoglobulin, a także małą liczbę limfocytów CD8 + (Tabela 1), zwiększając możliwość uogólnionego stanu niedoboru odporności (pierwotnego lub nabytego) w wybranych przypadkach stanu. Z dostępnych danych klinicznych i epidemiologicznych nie wiadomo, czy idiopatyczna limfocytopenia T CD4 + jest spowodowana czynnikiem zakaźnym.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – Niedobór odpornoÅ›ci bez dowodów na zakażenie wirusem HIV czesc 4
Pacjent był leczony empirycznie cefotaksymem, z szybkim ustąpieniem wszystkich objawów. Liczba powtórzeń komórek CD4 + wynosiła 336 komórek na milimetr sześcienny, a wyniki dużej grupy badań na HIV były ujemne (Tabela 2). Pacjent 10, 45-letni homoseksualny czarny mężczyzna, został znaleziony w 1983 roku, aby mieć liczbę płytek krwi 50 000 na milimetr sześcienny i liczbę limfocytów CD4 + 218 na milimetr sześcienny. Te wyniki, wraz z objawami zmęczenia i nocnych potów, doprowadziły do przypuszczalnej diagnozy AIDS. Niemniej jednak nie otrzymał on leczenia z powodu małopłytkowości.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – Niedobór odpornoÅ›ci bez dowodów na zakażenie wirusem HIV cd
W 1988 roku stwierdzono, że ma on patogenną marskość wątroby, a jego liczba limfocytów CD4 + była niska. Zauważono trombocytopenię z powodu hipoplastycznego szpiku kostnego, a także dermatomal zoster w 1989 roku. W lutym 1990 roku jego liczba limfocytów CD4 + wynosiła 320 na milimetr sześcienny, a nie było dowodów na zakażenie HIV (Tabela 2). Liczba komórek CD4 + spadła do 175 na milimetr sześcienny w 1991 r. Powtórzone oznaczenia limfocytów w pobliżu czasu tego zapisu wykazały liczbę komórek CD4 + i CD8 + odpowiednio 154 i 59 na milimetr sześcienny.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – Niedobór odpornoÅ›ci bez dowodów na zakażenie wirusem HIV ad
Stwierdził, że w 1982 roku powiedziano mu, że jego stosunek CD4: CD8 wynosił 0,2. Jego kolejne testy na HIV-przeciwciała były wielokrotnie negatywne, jednak wyniki były zgodne z brakiem czynników ryzyka zakażenia HIV. Stwierdzono, że ma niską liczbę limfocytów CD4 + (90 na milimetr sześcienny), a także niskie poziomy IgG i IgA, ale jego badania na obecność wirusa HIV były całkowicie negatywne (Tabela i Tabela 2). Pacjent nie reagował także na wiele antygenów przypominających podczas testów skórnych. Jego stan kliniczny pozostaje niezmieniony w momencie pisania tego artykułu, a ostatnia liczba limfocytów CD4 + była nadal mniejsza niż 100 na milimetr sześcienny.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – czterech pacjentów z oportunistycznymi zakażeniami i brak dowodów na zakażenie wirusem HIV ad 6
CDC opisał ostatnio wstępne badanie 14 pacjentów z idiopatyczną limfocytopenią T CD4 + (w tym nasi pacjenci 1, 3 i 4) 1,2. Dwudziestu jeden innych pacjentów z siedmiu krajów zostało opisanych od 1983 r. Do 18-34. Dziewięciu z tych pacjentów nie spełniało kryteriów CDC dotyczących zespołu, ponieważ mieli inne zaburzenia lub byli poddawani terapii, która mogła wywoływać immunosupresję lub nie mieli żadnych chorób określających AIDS (21, 28-34). Kilku pacjentów zgłosiło zachowanie wysokiego ryzyka zakażenia HIV i miało choroby całkowicie zgodne z zakażeniem wirusem HIV, a zatem może reprezentować grupę pacjentów, którzy mają niewykryte zakażenie HIV-1, HIV-2 lub jeszcze nieodkryte retrowirusy.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – Niedobór odpornoÅ›ci bez dowodów na zakażenie wirusem HIV
Obecnie wiadomo, że zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odpornoÅ›ci typu (HIV-1) lub typu 2 (HIV-2) 2 może spowodować wyczerpanie limfocytów T pomocniczych CD4 + i rozwój zespoÅ‚u nabytego niedoboru odpornoÅ›ci (AIDS) 3 . Jednakże miÄ™sak Kaposiego i zapalenie pÅ‚uc Pneumocystis carinii, dwa z głównych objawów AIDS, obserwowano również u osób z prawidÅ‚owÄ… liczbÄ… limfocytów CD4 + bez dowodów na zakażenie HIV-1 lub HIV-24,5. Niedawno kilka grup opisaÅ‚o pacjentów z niedoborem HIV z wyczerpaniem limfocytów CD4 + w poÅ‚Ä…czeniu z oportunistycznymi infekcjami 6-9 lub miÄ™sakiem Kaposiego10. Te wstÄ™pne raporty, w poÅ‚Ä…czeniu z obszernym omówieniem w prasie lay, 11,12, skÅ‚oniÅ‚y Centra Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) do ustanowienia sieci nadzoru w celu zbadania…
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – czterech pacjentów z oportunistycznymi zakażeniami i brak dowodów na zakażenie wirusem HIV ad 5
kompleksowa bakteriemia avium. Liczba leukocytów była w granicach normy lub nieznacznie niska u wszystkich czterech pacjentów, ale wszyscy pacjenci mieli limfopenię (Tabela 2). Liczba limfocytów T CD4 + była konsekwentnie obniżana u wszystkich pacjentów, w zakresie od 12 do 293 komórek na milimetr sześcienny w wielu oznaczeniach (reprezentujących od 5 do 37 procent całkowitej liczby limfocytów) (tabela 2), mierzoną przeciwciałami monoklonalnymi reagującymi z różnymi epitopami cząsteczka CD4. Podobnie, stosunki komórek CD4 + do komórek CD8 + były równomiernie mniejsze niż 1. Bezwzględne liczby limfocytów T CD8 + były bardziej zmienne, ale zwykle były niższe od normalnych 95% zakresów referencyjnych zgłaszanych u zdrowych dorosłych 11-14 u wszystkich oprócz Pacjenta 2.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – czterech pacjentów z oportunistycznymi zakażeniami i brak dowodów na zakażenie wirusem HIV ad 7
Nie jest jasne, czy podobne zasady dotyczą pacjentów z idiopatyczną limfocytopenią T CD4 +. Występowanie wielu oportunistycznych infekcji i nawrotów u niektórych z naszych pacjentów sugeruje, że potrzebne jest agresywne podejście do diagnozy, leczenia i profilaktyki. Oczywiste jest, że idiopatyczna limfocytopenia T CD4 + powinna być uwzględniona w diagnostyce różnicowej niewyjaśnionego zakażenia oportunistycznego. Finansowanie i ujawnianie informacji Zaprezentowany na 32. konferencji Interscience na temat środków przeciwdrobnoustrojowych i chemioterapii, Anaheim, Kalifornia, 11-14 października 1992 r.
-
Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – czterech pacjentów z oportunistycznymi zakażeniami i brak dowodów na zakażenie wirusem HIV czesc 4
Bóle głowy i zaburzenia w płynie mózgowo-rdzeniowym ustąpiły, zmniejszając rozmiar zmiany w późniejszym obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego. Po dziewięciu tygodniach amfoterycyny B, leczenie zmieniono na itrakonazol, który teraz przyjmuje do długoterminowej konserwacji. Dziewiętnaście miesięcy po epizodzie zapalenia opon mózgowych i 68 miesięcy po wstępnej ocenie pacjent był aktywny i miał dobre wyniki. Wyniki Charakterystyka epidemiologiczna Żaden z pacjentów nie zgłosił tradycyjnych czynników ryzyka zakażenia HIV, w tym wielu partnerów seksualnych lub osób tej samej płci, zażywania narkotyków lub transfuzji, chociaż Pacjent zgłosił kontakt z prostytutkami, podczas gdy w Chinach w 1945 r. Oraz w Nowym Jorku w latach 1972-1975 Nie było widocznych powiązań epidemiologicznych między pacjentami.