Idiopatyczna limfocytopenia limfocytów T CD4 + – Niedobór odporności bez dowodów na zakażenie wirusem HIV ad 5

Obecność antygenu p24 HIV-1 i antygenu p27 wirusa HIV-2 w surowicy lub osoczu oceniano za pomocą oznaczeń wychwytu antygenu odpowiednio z Abbott Laboratories i Coulter (Hialeah, Fla.). Jednojądrzaste komórki krwi obwodowej (PBMC) hodowano dla HIV-1 lub HIV-2 za pomocą techniki opisanej gdzie indziej19. Ekspresja wirusa była monitorowana przez wykrycie antygenu p24 HIV-1 lub HIV-2 p27 w supernatantach hodowli.
Tabela 3. Tabela 3. Startery oligonukleotydowe stosowane w PCR. Łańcuchową reakcję polimerazy (PCR) zastosowano do poszukiwania sekwencji DNA HIV-1, HIV-2, HTLV-I i HTLV-II w próbkach PBMC od pacjentów. DNA ekstrahowano bezpośrednio z PBMC, a następnie poddano PCR trzem zestawom zagnieżdżonych starterów – p51, p52b, p53b i p54; p5-2, p2b, p7b i p4b; i p31, p18, p32b i p16b – do wykrywania odpowiednio sekwencji odpowiadających LTR / gag gp120, gp120 i gp41 (Tabela 3). Każda mieszanina reakcyjna składała się z 0,5 do 1,0 .g DNA, 10 mM kwasu TRIS-chlorowodorowego (pH 8,3), 50 mM chlorku potasu, 0,2 mM każdego trifosforanu deoksynukleotydu, 2 mM chlorku magnezu, 10 pmol każdego startera i 2,5 jednostek AmpliTaq. polimeraza (Perkin-Elmer Cetus, Norwalk, Conn.) w całkowitej objętości wynoszącej 100 mikrolitrów. Termocykling przeprowadzono następnie przez minutę w 94 ° C, minutę w 55 ° C i 1,5 minuty w 72 ° C, przez 30 cykli. Pięć mikrolitrów produktu zastosowano jako docelowe DNA w drugiej rundzie amplifikacji. Dziesięć mikrolitrów końcowego produktu analizowano za pomocą elektroforezy i wizualizowano przez barwienie bromkiem etydyny. Zagnieżdżony PCR do wykrywania sekwencji pol HIV-2 w PBMC od pacjenta wykonano podobnie, z tym wyjątkiem, że stosowanym zestawem primerów była polA, polB, polC i polD (tabela 3), która umożliwia amplifikację DNA z HIV-2 i małpy. wirusy niedoboru odporności makaków i ospałych małp mangabey. Przeprowadzono jednokrotny, 40-etapowy PCR (przeprowadzany w 94 ° C przez jedną minutę i w 68 ° C przez dwie minuty) w celu wykrycia sekwencji wspólnych dla obu HTLV-I i HTLV-II ze starterami w regionie podatkowym / rex20 (Tabela 3).
Wyniki
Z definicji wszyscy badani pacjenci mieli nienormalnie niską liczbę limfocytów CD4 + (Tabela 1). Najniższe wartości mieściły się w zakresie od 3 do 308 na milimetr sześcienny (średnia, 149). Biorąc pod uwagę znany polimorfizm w epitopie OKT4 cząsteczki CD4, 21 oznaczenia limfocytów CD4 + dla sześciu pacjentów zweryfikowano za pomocą przeciwciał monoklonalnych (OKT4A i Leu-3a) skierowanych przeciwko niepolimorficznym epitopom. U niektórych pacjentów (pacjenci 3, 7 i 10) limfocytopenia T CD4 + było całkowicie lub częściowo odwracalne (ryc. 1), podczas gdy w innych (takich jak pacjenci 2 i 4) nieprawidłowość była trwała (tabela i ryc. 1) . Jednoczesną limfocytopenię CD8 + obserwowano u trzech pacjentów (pacjentów 1, 6 i 12), a u żadnego z pacjentów nie stwierdzono istotnie podwyższonej liczby komórek CD8 +. Poziomy IgG w surowicy były obniżone u pacjentów i 2, natomiast podwyższone poziomy stwierdzono u pacjentów 7, 9 i 10. Żaden z pacjentów nie miał poważnie nieprawidłowych stężeń IgA lub IgM. Spośród siedmiu pacjentów, u których wykonano testy skórne, pięciu miało charakter anergiczny wobec wielu antygenów przypominających.
Wyniki badań serologicznych przeprowadzonych w celu poszukiwania dowodów na zakażenie przez znane ludzkie retrowirusy zestawiono w Tabeli 2
[podobne: panmed siedlce, grawitan, ciecina eu ]