• Bez kategorii

    Zapewnienie kompetencji lekarzy – czy utrzymanie certyfikacji jest odpowiedziÄ…?

    Naciskane przez ich liderów, zewnÄ™trznych interesariuszy i spoÅ‚eczeÅ„stwo niepokojÄ…ce z powodu utraty jakoÅ›ci opieki i niezrównoważonych wzrostów kosztów, lekarze stajÄ… przed trudniejszymi wyzwaniami w inicjatywach majÄ…cych na celu Å›ciÅ›lejsze powiÄ…zanie celów uczenia siÄ™ z zapewnieniem lepszej opieki i Å›rodków odpowiedzialność. Inicjatywy sÄ… w toku wdrażane przez krajowe organizacje akredytujÄ…ce, paÅ„stwowe zarzÄ…dy ds. Licencjonowania leków, rzÄ…d federalny i inne, 1-5, ale najbardziej kontrowersyjny wÅ›ród nich (i przedmiotem niniejszego artykuÅ‚u) jest utrzymanie certyfikacji (MOC) program sponsorowany przez American Board of Medical Specialties (ABMS) i jego 24 czÅ‚onków, które promujÄ… ciÄ…gÅ‚y rozwój zawodowy.6 MOC wymaga od certyfikowanych specjalistów regularnego ubiegania siÄ™ o ponownÄ… certyfikacjÄ™ – zazwyczaj co 10 lat – poprzez pomyÅ›lne ukoÅ„czenie…

  • Bez kategorii

    Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego

    Konwencjonalna stymulacja dwukomorowa utrzymuje synchronizację przedsionkowo-komorową, ale powoduje wysoki odsetek stymulacji komorowej, co powoduje desynchronizację komorową i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem migotania przedsionków u pacjentów z chorobą węzła zatokowego. Metody Losowo przypisaliśmy 1065 pacjentów z chorobą węzła zatokowego, nienaruszonym przewodnictwem przedsionkowo-komorowym i prawidłowym odstępem QRS do przyjęcia konwencjonalnej stymulacji dwukomorowej (535 pacjentów) lub dwukomorowej minimalnej stymulacji komorowej z wykorzystaniem nowych funkcji stymulatora zaprojektowanych do promowania przewodnictwa przedsionkowo-komorowego , zachować przewodzenie komorowe i zapobiec desynchronizacji komorowej (530 pacjentów). Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas do przetrwałego migotania przedsionków. Wyniki Średni czas obserwacji (. SD) wynosił 1,7 .

  • Bez kategorii

    Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu Epoetin Alfa u pacjentów z poważnymi zaburzeniami ad 9

    Podobne mechanizmy mogÄ… być również zaangażowane w poÅ›redniczenie w urazach u pacjentów urazowych. Czy dziaÅ‚anie antyapoptotyczne erytropoetyny może poprawić wyniki u pacjentów w stanie krytycznym. Chociaż nasze obecne badanie zwiÄ™ksza tÄ™ możliwość, konieczne bÄ™dÄ… dalsze badania przedkliniczne i kliniczne w celu ustalenia mechanizmu odpowiedzialnego za dziaÅ‚anie epoetyny alfa. Próby w innych populacjach (pacjenci z chorobÄ… nowotworowÄ… i z przewlekÅ‚Ä… niewydolnoÅ›ciÄ… nerek), których celem byÅ‚o osiÄ…gniÄ™cie docelowych stężeÅ„ hemoglobiny powyżej 12 g na decylitr przy użyciu epoetyny alfa, zgÅ‚osiÅ‚y wzrost ryzyka powikÅ‚aÅ„ zakrzepowych i zgonów 16-19 Pacjenci z historiÄ… zdarzeÅ„ zakrzepowych wyÅ‚Ä…czono z niniejszej próby; jednakże nadal obserwowaliÅ›my wzrost czÄ™stoÅ›ci wystÄ™powania zdarzeÅ„ zakrzepowych za pomocÄ… epoetyny alfa. W przeciwieÅ„stwie do badaÅ„…

  • Bez kategorii

    Współpraca wojskowo-cywilna w zakresie opieki traumatycznej i programu starszych wizyt chirurgów cd

    Szybka ewakuacja ze strefy walki, ewolucja urazów i obowiÄ…zkowa resuscytacja pÅ‚ynów czÄ™sto wymagajÄ… fasciotomii lub eschototomii. Rabdomioliza i dysfunkcja nerek sÄ… prawdopodobnie czÄ™stsze u tych rannych żoÅ‚nierzy niż u pacjentów po urazach cywilnych, co wymaga starannego monitorowania poziomu kinazy kreatynowej i potasu oraz równowagi kwasowo-zasadowej. 24 Drużyny spalajÄ…ce z Brooke Army Medical Center w Teksasie lecÄ… do Niemiec, aby asystować we wczesnym postÄ™powaniu z poważnymi oparzeniami i towarzyszyć pacjentom w powrocie do szpitala w celu uÅ‚atwienia ciÄ…gÅ‚oÅ›ci opieki.25 Każdy z zespołów Air Transportu Lotniczego Transportu Krytycznego może opiekować siÄ™ maksymalnie trzema zaintubowanymi pacjentami lub Å‚Ä…cznie szeÅ›cioma ciężko rannymi pacjentami. Każdy taki zespół skÅ‚ada siÄ™ z krytycznego lekarza, wykwalifikowanej pielÄ™gniarki z…

  • Bez kategorii

    Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu Epoetin Alfa u pacjentów z poważnymi zaburzeniami ad 8

    Nasze wyniki sugerujÄ…, że próby ograniczenia transfuzji u osób ciężko chorych, dokonane po opublikowaniu badania Transfusion Requirements in Critical Care (TRICC) 5, wpÅ‚ynęły na praktykÄ™ klinicznÄ…. Nasze stwierdzenie, że pacjenci, którzy otrzymywali terapiÄ™ epoetynÄ… alfa, mieli wiÄ™kszy wzrost stężenia hemoglobiny niż ci, którzy otrzymywali placebo, sugeruje, że epoetyna alfa miaÅ‚a spodziewany efekt krwiotwórczy, pomimo braku zmniejszenia czÄ™stoÅ›ci transfuzji. Najważniejszym odkryciem w obecnym badaniu jest zmniejszenie Å›miertelnoÅ›ci wÅ›ród pacjentów, którzy otrzymali epoetynÄ™ alfa w porównaniu z tymi, którzy otrzymali placebo, co byÅ‚o najbardziej widoczne u pacjentów po urazie. Nasze poprzednie badanie12 wykazaÅ‚o również obniżonÄ… Å›miertelność wÅ›ród pacjentów po urazie leczonych epoetynÄ… alfa w porównaniu z placebo (4,8% w porównaniu z 10,4%,…

  • Bez kategorii

    Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu Epoetin Alfa u pacjentów z poważnymi zaburzeniami ad 7

    Poważne zdarzenia niepożądane. Przynajmniej jedno zdarzenie niepożądane wystąpiło u 94,4% pacjentów w grupie placebo iu 94,8% pacjentów w grupie epoetyny alfa. Podobnie, u 43,5% pacjentów otrzymujących placebo i 44,0% pacjentów otrzymujących epoetynę alfa wystąpiło ciężkie działanie niepożądane (Tabela 4). Częstość zakrzepowych incydentów naczyniowych u pacjentów z grupy epoetyny alfa była większa niż w grupie placebo (16,5% vs. 11,5%, współczynnik ryzyka 1,41; 95% CI, 1,06 do 1,86; P = 0,008) .

  • Bez kategorii

    Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego ad 6

    Czas do pierwszej kardiowersji, ablacji cewnika przedsionkowo-komorowego lub izolacji z żył płucnych wykazał różnicę istotności granicznej, sprzyjającą minimalnej stymulacji komorowej w dwóch komorach (współczynnik ryzyka, 0,62, 95% CI, 0,37 do 1,03; P = 0,06) ( Rysunek 4). Niespecyficzne analizy porównujące pacjentów, u których przetrwałe migotanie przedsionków rozwinęło się z tymi, u których nie wykazało istotnej różnicy w śmiertelności (6,4% vs. 5,0%, P = 0,55), ale wyższe odsetki hospitalizacji z powodu niewydolności serca (7,3% vs. 3,2%, p = 0,03). Pacjenci, u których rozwinęło się migotanie przedsionków, mieli więcej udarów niż ci, u których nie rozwinęło się przetrwałe migotanie przedsionków, ale różnica nie była istotna (4,5% vs.

    Możliwość komentowania Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego ad 6 została wyłączona
  • Bez kategorii

    Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego ad 5

    Współczynniki zagrożenia i 95% przedział ufności dla utrzymującego się migotania przedsionków według podgrupy klinicznej. Przerywana linia pionowa wskazuje współczynnik ryzyka dla całej populacji. Żadna z różnic między podgrupami nie była istotna. Frakcja wyrzutowa lewej komory nie została udokumentowana u 264 pacjentów. Zdefiniowane analizy wielu zmiennych wykazały, że minimalna stymulacja komorowa w trybie dwukomorowym pozostała niezależnym czynnikiem predykcyjnym przetrwałego migotania przedsionków (współczynnik ryzyka 0,60; 95% CI, 0,41-0,88; P = 0,009).

    Możliwość komentowania Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego ad 5 została wyłączona
  • Bez kategorii

    Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego czesc 4

    Zgodnie z zaleceniem komitetu monitorującego dane i bezpieczeństwo badanie przerwano w dniu 21 grudnia 2006 r., Krótko po tym, jak wstępna analiza wykazała, że różnica w trwałym migotaniu przedsionków między obiema grupami przekroczyła wcześniej określoną granicę skuteczności (P = 0,007). Wyniki Rekrutacja Rysunek 1. Rysunek 1. Rejestracja, losowanie i analiza pacjentów. Spośród 1321 pacjentów poddanych badaniu przesiewowemu 256 (19,4%) nie zostało zapisanych z następujących powodów: 214 (83,6%) nie przeszło testu stymulacji przedsionkowej, 13 (5,1%) miało odstęp QRS większy niż 120 ms, a 29 (11,3%) miało inne powody (rysunek 1).

    Możliwość komentowania Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego czesc 4 została wyłączona
  • Bez kategorii

    Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego cd

    W przypadku pacjentów losowo przydzielonych do konwencjonalnej stymulacji dwukomorowej odstÄ™p przedsionkowo-komorowy wynosiÅ‚ od 120 msec do 180 msec, co maksymalizowaÅ‚o pojemność minutowÄ… serca podczas stymulacji prawej komory.15 Funkcje do monitorowania migotania przedsionków, w tym zapisywanie elektrogramów przedsionkowych, wÅ‚Ä…czano w stymulatory serca. wszyscy pacjenci. Pacjenci byli widziani po miesiÄ…cu od zapisania, a nastÄ™pnie co 6 miesiÄ™cy w celu pobrania zapisanych danych diagnostycznych z rozrusznika na dyskietkÄ™. Status rytmu przedsionkowego oceniano na podstawie badania elektrogramów przedsionkowych, elektrokardiogramów powierzchniowych lub obu tych czynników, a także dokonano przeglÄ…du tymczasowej historii medycznej. Punkty koÅ„cowe PierwszorzÄ™dowym punktem koÅ„cowym byÅ‚ czas do przetrwaÅ‚ego migotania przedsionków, który zdefiniowano jako wystÄ…pienie jednej z nastÄ™pujÄ…cych trzech okolicznoÅ›ci: dwie kolejne wizyty,…

    Możliwość komentowania Minimalizowanie stymulacji komorowej w celu zmniejszenia migotania przedsionków w chorobie węzła zatokowego cd została wyłączona