-
Dysfunkcja mikronaczyniowa siatkówki w niewydolności serca
Przewlekła niewydolność serca (CHF) jest powszechną chorobą sercowo-naczyniową ze znacznym obciążeniem ekonomicznym i społecznym. W ciągu ostatnich 20 lat poczyniono znaczne postępy w leczeniu chorób i urządzeń medycznych. Jednak długoterminowe rokowanie pacjentów z niewydolnością serca pozostaje słabe, a jego patofizjologia jest niepełna. Komórki śródbłonka odgrywają kluczową rolę w fizjologii naczyń krwionośnych poprzez regulację integralności ściany naczynia, rozszerzania naczyń i krzepnięcia krwi. Uszkodzenie ich funkcji (dysfunkcja śródbłonka) jest cechą charakterystyczną chorób sercowo-naczyniowych, w tym 1 niewydolnością serca2 i jest uważane za wczesny czynnik podwyższonego ryzyka sercowo-naczyniowego.3 Większość badań nad dysfunkcją śródbłonka w niewydolności serca koncentruje się na ocenie większych naczyń, takich jak tętnica ramienna pomiar rozszerzonego naczyń krwionośnych (FMD) .4-6 Ostatnio…
-
Mniej otępienia po doustnym leczeniu przeciwzakrzepowym w migotaniu przedsionków
Powszechnie wiadomo, że migotanie przedsionków (AF) niesie ze sobą zwiększone ryzyko udaru, 1 i że ryzyko to można znacznie zmniejszyć doustną antykoagulacją (OAC) .2 Związek między migotaniem przedsionków i demencją jest również dobrze udokumentowany, 3-5, ale nie jest jasne, czy otępienie związane z migotaniem przedsionków można zapobiegać za pomocą leczenia OAC. Uważa się, że jeśli OAC chroni przed dużymi zatorami, które powodują udar, leczenie OAC również powinno chronić przed małymi zatorami, które powodują mikroinfekcje, które ostatecznie prowadzą do pogorszenia funkcji poznawczych. Badania obrazowe wykazały, że strukturalne zmiany mózgowe są powszechne u pacjentów z migotaniem przedsionków, nawet gdy nie ma historii udaru mózgu .6,7 Niedawny przegląd systematyczny 19 badań, w tym…
-
Ekulizumab u pacjenta z choroba zwyrodnieniowa
W 1999 r. 11-letnia dziewczynka z zespołem nerczycowym otrzymała potwierdzoną biopsją diagnozę błonowo-proliferacyjnego kłębuszkowego zapalenia nerek. Poziom dopełniacza C3 w osoczu wynosił 7 mg na decylitr (zakres normalny, 90 do 180). Glukokortykoidy podawane przez 5 lat były nieskuteczne. Najpierw zobaczyliśmy pacjenta. Miała białkomocz z przedziału nerczycowego (wydalanie białka z moczem, 4,8 g na 24 godziny), niski poziom C3 (12 mg na decylitr) i prawidłową czynność nerek.
-
Doustny Apiksaban w leczeniu ostrej zakrzepowej zylnej choroby zakrzepowo-zatorowej AD 2
Dzięki tym cechom, apiksaban może uprościć leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, eliminując potrzebę początkowego pozajelitowego leczenia antykoagulantem i monitorowania w laboratorium, co potwierdza najnowsze badania. [4] Wykazano, że apiksaban jest skuteczny w zapobieganiu nawrotowej żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej w pacjenci, którzy ukończyli 6 do 12 miesięcy leczenia przeciwzakrzepowego z powodu ostrej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, z częstością występowania poważnych krwawień podobnych do tych w przypadku placebo. 5 W apiksabanie do wstępnego leczenia zatorowości płucnej i zakrzepicy żył głębokich jako leczenia pierwszego rzutu (AMPLIFY), porównaliśmy apiksaban z konwencjonalną terapią przeciwzakrzepową u pacjentów z ostrą objawową żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Metody Projekt badania i nadzór W tym randomizowanym, podwójnie zaślepionym badaniu porównywano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania…
-
Ryzyko zapalenia wglebnego po szczepieniu przeciw rotawirusom u niemowlat w USA AD 8
Badanie to wykazało, że istnieje ryzyko 0,74 nadwyżki przypadków (95% CI, 0,24 do 1,71) na 100 000 biorców pierwszej dawki szczepionki i brak znaczących wyników w przypadku innych dawek.31 W przeciwieństwie do populacji opartej na bezpieczeństwie szczepionkowym DataLink (VSD) ) nie wykazało istotnego wzrostu ryzyka wystąpienia wgłobienia po RV5, 14, 15. VSD, która wykorzystała projekt kohortowy i wizyty zakodowane za pomocą ICD-9 bez potwierdzenia mapy, niedawno zgłosiło względne ryzyko 2,63 (95% CI, 0,72 do 6,74) na wgłobienie jelita po dawce 1, dla 7-dniowego okna ryzyka32; w przeciwieństwie do tego, przy zastosowaniu podobnej liczby podawanych dawek, program PRISM odnotował względne ryzyko wynoszące 9,1 (95% CI, 2,2 do 38,6) dla tego okna…
-
Brak wykrywalnej wiremii HIV-1 po zakonczeniu leczenia u niemowlecia AD 6
Tak więc powtórne wykrycie RNA HIV-1 w osoczu przez pierwsze 19 dni życia niemowlęcia, podczas gdy niemowlę otrzymywało ART, pokazuje, że u niemowlęcia były komórki wytwarzające wirusy. Możliwe jest również, że matczyny mikrochimeryzm mógł spowodować wykrycie kwasu nukleinowego HIV-1 u niemowlęcia. Mikrochimeryzm wykryto u niemowląt urodzonych przez kobiety zakażone HIV, ale nie wiązało się to ze zwiększonym ryzykiem przeniesienia HIV-1 26. Chociaż nie byliśmy w stanie bezpośrednio ocenić komórek macierzystych w krążeniu niemowlęcia, przetoczono komórki matki na zgłoszonych poziomach. wcześniej (0,3 do 0,6% komórek noworodkowych26) prawdopodobnie nie spowodowało poziomów RNA HIV-1 w osoczu, które wykryto wkrótce po urodzeniu u tego niemowlęcia. Ciekawym odkryciem u tego niemowlęcia jest utrzymywanie się śladów…
-
Test nocnego personelu medycznego w oddziale intensywnej opieki medycznej
Coraz większa liczba oddziałów intensywnej opieki (OIOM) przyjmuje praktykę nocnego intensywnego personelu pomimo braku eksperymentalnych dowodów jej skuteczności. Metody Przeprowadziliśmy roczny, randomizowany test na akademickim OIOM-ie, dotyczący skutków nocnych pracowni wewnętrznych z intensywnymi interwencjami wewnątrzszpitalnymi (interwencja) w porównaniu z nocną transmisją przez intensywistów w ciągu dnia, którzy byli dostępni do konsultacji telefonicznej (kontrola). Losowo przypisaliśmy bloki 7 kolejnych nocy do interwencji lub strategii kontroli. Pierwszorzędnym rezultatem była długość pobytu pacjenta w OIT. Drugorzędnymi efektami były długość pobytu pacjenta w szpitalu, intensywność leczenia na OIOM-ie i wewnątrzszpitalnej, upośledzenie wypisu oraz wskaźniki readmisji na OIOM. W przypadku wyników długoterminowych przeprowadziliśmy analizy czasu do wystąpienia z danymi cenzurowanymi w momencie śmierci pacjenta lub…
-
Charakterystyka miesniaków macicy za pomoca sekwencjonowania calego genomu
Mięśniaki macicy są łagodne, ale wpływają na zdrowie milionów kobiet. Lepsze zrozumienie zaangażowanych mechanizmów molekularnych może dostarczyć wskazówek dotyczących zapobiegania i leczenia tych zmian. Metody Przeprowadziliśmy sekwencjonowanie całego genomu i profilowanie ekspresji genów 38 mięśniaków macicy i odpowiadającego imometrium od 30 kobiet. Wyniki Identyczne warianty obserwowane w niektórych osobnych guzowcach sugerowały, że te guzki mają wspólne pochodzenie. Złożone zmiany chromosomalne przypominające chromothrips są cechą charakterystyczną mięśniaków gładkich. Te rearanżacje najlepiej wyjaśnić jednym zdarzeniem wielokrotnych pęknięć chromosomowych i losowym ponownym montażem.
-
Glikozylacja, hipogammaglobulinemia i odpornosc na infekcje wirusowe AD 10
To, czy niższe powinowactwo wiązania Fc?RIIa, które obserwowano w IgG od pacjentów z CDG-IIb, w porównaniu ze zdrowymi kontrolami, przyczynia się do skrócenia ich okresu półtrwania, który pozostaje do zbadania. Wraz z ciężką hipogammaglobulinemią obserwowaliśmy osobliwy wzór odpowiedzi przeciwciał u pacjentów z CDG-IIb. Rodzeństwo miało prawidłową odpowiedź przeciwciał na białka, polisacharydy i skoniugowane immunogeny białkowo-polisacharydowe, które pochodziły od niezawierających czynników zakaźnych, ale nie żyły szczepionek wirusowych, takich jak MMR lub ospa wietrzna, które są wirusami z kopolimeryzowanymi glikolami. Aktywna replikacja wirusa jest niezbędnym krokiem do wywołania ochronnych odpowiedzi przeciwciał z tych wirusów otoczkowych, które również zależą od wirusowych glikoprotein syntetyzowanych przez zainfekowane komórki gospodarza w celu wyjścia wirusowego, jak również…
-
Wiskosuplementacja dla choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego
Jestem chirurgiem stawu kolanowego i specjalistą w zakresie wymiany stawu kolanowego i mam trzy uwagi dotyczące artykułu przeglądowego Huntera (wydanie z 12 marca) .1 Po pierwsze, chcę podkreślić, że wiskosuplementacja może mieć taki sam wpływ na objawy, jak środki przeciwzapalne, ale bez ich stosowania. działania niepożądane u pacjentów z zaburzeniami (takimi jak niewydolność nerek) współistniejącymi z zapaleniem stawów. Jest to szczególnie ważne u pacjentów wymagających wymiany stawu kolanowego, z których wielu ma niewydolność nerek, otrzymują terapię przeciwzakrzepową lub mają problemy z sercem.2 Po drugie, tramadol w przypadku zapalenia stawów może prowadzić do przewlekłego bólu po całkowitej wymianie stawu kolanowego, ponieważ długotrwałe stosowanie opioidów lub leków związanych z opioidami jest jednym…