ortodonta wrocław krakowska
Od końca 1989 r. Kilku badaczy w tym kraju i za granicą donosiło o nietypowych przypadkach ciężkich infekcji oportunistycznych i limfocytopenii T CD4 + przy braku zakażenia ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV )1-12. W lipcu 1992 r. Dodatkowe przypadki opisano na ósmej międzynarodowej konferencji poświęconej AIDS. Wspólną cechą większości tych przypadków było wyczerpanie limfocytów T CD4 +. W związku z tym, Centers for Disease Control and Prevention (CDC) opublikował tymczasową definicję przypadku opartą na udokumentowanym zmniejszeniu limfocytów T CD4 + i nazwał ten stan idiopatyczną limfocytopenią T CD4 +13. Jednocześnie CDC wezwała do zgłaszania osób z limfocytopenią lub limfocytopenią CD4 + lub chorobami wskazującymi na niedobór odporności do dalszych badań epidemiologicznych, klinicznych i laboratoryjnych13. W ramach działań związanych z nadzorem dokonaliśmy przeglądu zapisów krajowego systemu zgłaszania AIDS, aby zidentyfikować pacjentów z AIDS, którzy byli podobno seronegatywni pod względem HIV. Przeprowadziliśmy badania na miejscu u osób zgłaszanych do nas lub odkryto je poprzez przegląd systemu raportowania AIDS w celu opisania demograficznych, klinicznych i immunologicznych cech osób z idiopatyczną limfocytopenią T CD4 +; w celu ustalenia, czy syndrom jest epidemiczny czy przenośny; oraz w razie potrzeby określić przyczynę lub przyczyny zespołu. W niniejszym raporcie opisano wyniki przeglądu ponad 230 000 raportów w Systemie raportowania AIDS oraz badań pierwszych 47 pacjentów tymczasowo zidentyfikowanych jako mających idiopatyczną limfocytopenię T CD4 + oraz 23 kontakty seksualne, kontakty w gospodarstwie domowym i osoby, które oddały krew dla pacjentów.
Metody
Ponieważ pacjenci opisani w literaturze medycznej mieli niski poziom limfocytów T CD4 + 1-12, a ponieważ kilku pierwszych pacjentów zgłaszało CDC, liczba limfocytów T CD4 + była mniejsza niż 300 komórek na milimetr sześcienny, definicja tymczasowego idiopatycznego CD4 + T Limfocytopenia stosowana do inwigilacji narodowej obejmowała: udokumentowaną bezwzględną liczbę limfocytów T CD4 + mniejszą niż 300 komórek na milimetr sześcienny lub mniej niż 20 procent całkowitej liczby limfocytów T w więcej niż jednym czasie, brak dowodów zakażenia podczas testów na HIV, i brak jakiegokolwiek zdefiniowanego niedoboru odporności lub terapii związanej z obniżonymi poziomami limfocytów T CD4 +. System raportowania AIDS został przeszukiwany pod kątem wszystkich osób, którym postawiono diagnozę AIDS i który miał rzekomo negatywny wynik testu na obecność przeciwciał przeciw HIV, aby znaleźć osobę, która spełniła tymczasową definicję przypadku. We współpracy z krajowymi i lokalnymi departamentami zdrowia, CDC opracowało ustandaryzowany system nadzoru do gromadzenia i raportowania informacji o osobach spełniających tę definicję. CDC zwróciła się następnie do pracowników służby zdrowia o zgłaszanie podejrzanych przypadków za pośrednictwem oddziałów zajmujących się ochroną nabytego niedoboru odporności (AIDS) w ich lokalnych lub państwowych departamentach zdrowia13. Ponadto listy zostały wysłane do śledczych odpowiedzialnych za badania kliniczne i epidemiologiczne badania kohortowe sponsorowane przez Publiczną Służbę Zdrowia, członków Towarzystwa Chorób Zakaźnych Ameryki i National Hemophilia Foundation, laboratoria uczestniczące w programie oceny wydajności modelu CDC, oraz lekarze i instytucje zgłaszające przypadki zakażenia wirusem HIV
[przypisy: dyżury aptek rybnik, kalchem, wiskosuplementacja ]