ortodonta wrocław krakowska ad 5

Pacjent 3 miał niskie stężenie IgG (470 mg na decylitr), podczas gdy pacjent 16 miał podwyższone stężenie IgG (1653 mg na decylitr). Pacjenci 6 i 27 mieli niskie poziomy zarówno IgA (odpowiednio 41 i 32 mg na decylitr), jak i IgG (odpowiednio 468 i 503 mg na decylitr). 47 pacjentów z idiopatyczną limfocytopią T CD4 + badanych tutaj nie było narażonych na wzajemnie. Dziesięciu małżonków lub partnerów seksualnych, trzech krewnych lub osób w gospodarstwie domowym oraz czworo dzieci pacjentów, a także sześć osób, które oddały krew pacjentom, zostały zlokalizowane i wyraziły zgodę na udział w tym dochodzeniu; wszystkie były dobrze klinicznie i seronegatywne HIV i miały liczbę limfocytów T CD4 + w prawidłowym zakresie.
Dyskusja
Pomimo intensywnych wysiłków w zakresie nadzoru, w ciągu ostatniej dekady zidentyfikowano niewiele osób z oportunistycznymi infekcjami lub niewyjaśnioną limfocytopenią bez zakażenia HIV. Pacjenci tacy jak te, których opisujemy, nie wydają się być częścią niedawno pojawiającego się zjawiska, ponieważ przypadki HIV-seronegatywnego AIDS w Systemie Zgłaszania AIDS lub idiopatycznej limfocytopenii T CD4 + zgłaszano od 1983 r. Takie przypadki mogą mieć wystąpiły wcześniej, ale nie zostały zidentyfikowane, ponieważ testowanie podgrup T-limfocytów nie było szeroko dostępne do niedawna. Wzrastające badania osób z różnymi zaburzeniami, a także dużych kohort seronegatywnych z HIV mężczyzn i mężczyzn z hemofilią, mogą przyczyniać się do odnotowanego wzrostu przypadków idiopatycznej limfocytopenii T CD4 + w ciągu ostatnich kilku lat. Chociaż nie można całkowicie wykluczyć nieznanego czynnika zakaźnego niedoboru odporności, dane epidemiologiczne nie sugerują, że przyczyną jest czynnik zakaźny. Do chwili obecnej przypadki nie zostały zgrupowane, a ograniczona liczba kontaktów seksualnych, kontaktów domowych i osób, które oddały krew pacjentom dotkniętym chorobą, które były badane, były klinicznie dobre i miały prawidłową liczbę limfocytów T CD4 +.
Na spotkaniu zatytułowanym Depresja limfocytów CD4 + u osób bez widocznej infekcji HIV (w Atlancie, 14 sierpnia 1992 r.) Przedstawiono dane dotyczące częstości idiopatycznej limfocytopenii T CD4 + w prospektywnie obserwowanych kohortach. Przegląd wieloośrodkowego badania kohorty AIDS dotyczącego NIAID (opublikowanego w innym miejscu w tym wydaniu) 20 wykazał, że 2713 seronegatywnych z HIV homoseksualnych i biseksualnych mężczyzn miało liczbę limfocytów T CD4 + określoną 22 643 razy w ramach rutynowego protokołu badania. Tylko jeden człowiek miał liczbę limfocytów T CD4 + uporczywie poniżej 300 komórek na milimetr sześcienny, a pacjent ten był poddawany terapii immunosupresyjnej. Podobny przegląd finansowanego przez CDC wielobranżowego badania kohortowego homoseksualistów i osób biseksualnych wykazał, że żadna z 2343 liczby limfocytów T CD4 + określona u 756 mężczyzn seronegatywnych z HIV nie została trwale obniżona pod nieobecność innej znanej przyczyny immunosupresji.
Zgłoszono także na spotkaniu 275 dawców krwi, 970 osób biorących udział w transfuzji i 947 kontaktów domowych osób przyjmujących przetoczenia. Badanie bezpieczeństwa transfuzji (opisane w innym miejscu tego numeru) 21 wykazało, że 12 osób (0,5 procent) – 2 biorców transfuzji krwi, 5 mężczyzn z hemofilią, którzy otrzymali poddane obróbce cieplnej czynniki krzepnięcia i 2, którzy otrzymali nieleczone czynniki krzepnięcia, oraz 3 kontakty domowe – liczba limfocytów T CD4 + poniżej 300 komórek na milimetr sześcienny w dwóch lub więcej przypadkach bez możliwej do zidentyfikowania przyczyny
[hasła pokrewne: nico swadzim, kalchem, jezierski jarocin ]