Mniej otępienia po doustnym leczeniu przeciwzakrzepowym w migotaniu przedsionków

Powszechnie wiadomo, że migotanie przedsionków (AF) niesie ze sobą zwiększone ryzyko udaru, 1 i że ryzyko to można znacznie zmniejszyć doustną antykoagulacją (OAC) .2 Związek między migotaniem przedsionków i demencją jest również dobrze udokumentowany, 3-5, ale nie jest jasne, czy otępienie związane z migotaniem przedsionków można zapobiegać za pomocą leczenia OAC. Uważa się, że jeśli OAC chroni przed dużymi zatorami, które powodują udar, leczenie OAC również powinno chronić przed małymi zatorami, które powodują mikroinfekcje, które ostatecznie prowadzą do pogorszenia funkcji poznawczych. Badania obrazowe wykazały, że strukturalne zmiany mózgowe są powszechne u pacjentów z migotaniem przedsionków, nawet gdy nie ma historii udaru mózgu .6,7

Niedawny przegląd systematyczny 19 badań, w tym 15 876 ​​pacjentów, sugerował, że leczenie OAC może być związane z pogorszeniem funkcji poznawczych w czasie, ale dowody były niejednoznaczne.8 Jedno z badań wykazało odwrotną korelację między jakością leczenia warfaryną a występowaniem demencji. w badaniu wykazano większe ryzyko otępienia u pacjentów leczonych warfaryną z AF niż u pacjentów z innymi wskazaniami do leczenia warfaryną10. Niedawne badania wykazały mniejszą częstość występowania otępienia u pacjentów leczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi bez witaminy K (NOAC) niż u pacjentów leczonych warfarin.11

Losowe badanie kontrolowane placebo w tym celu byłoby oczywiście idealne, aby odpowiedzieć na to pytanie, ale takie badanie nigdy nie zostanie przeprowadzone z przyczyn etycznych; nie można leczyć pacjentów z migotaniem przedsionków zagrożonych udarem z placebo. Badanie randomizujące pacjentów z migotaniem przedsionków do dabigatranu lub warfaryny, u których otępienie wystąpiło jako pierwotny punkt końcowy, rozpoczęto na początku tego roku i oczekuje się, że zostanie zakończone w 2021 roku (ClinicalTrials.gov Identifier NCT03061006).

Naszym celem było zbadanie częstości występowania otępienia u chorych z migotaniem przedsionków zi bez leczenia OAC. Chcieliśmy również zbadać, czy istnieje różnica między nowymi antykoagulantami i warfaryną pod tym względem.

Metody

Jest to retrospektywne badanie kohortowe z wykorzystaniem danych ze szwedzkiego rejestru pacjentów i rejestru leków rozproszonych, usieciowanych przez indywidualne numery rejestracyjne.

Rejestr Pacjenta zawiera szczegółowe informacje o wszystkich hospitalizacjach w kraju od 1987 r. Oraz o wszystkich wizytach w specjalistycznej otwartej opiece od 2001 r. Wartości laboratoryjne i wyniki badań nie są dostępne.

Rejestr leków przechowuje szczegółowe informacje na temat wszystkich wydanych recept w Szwecji od 1 lipca 2005 r. Wszystkie apteki są zobowiązane do udziału w prawie, a informacje są przekazywane drogą elektroniczną za każdym razem, gdy lek jest wydawany. Nie zawiera informacji o lekach, które nie zostały wydane, lekach stosowanych w czasie krótkiego pobytu w szpitalu i lekach dostępnych bez recepty.

Te szwedzkie rejestry były często wykorzystywane do badań epidemiologicznych i wyników, a ogólna jakość danych jest dobra zgodnie z badaniami zatwierdzającymi.

Identyfikacja badanej populacji

Wszystkie osoby z rozpoznaniem AF w latach 2006-14 zostały zidentyfikowane w rejestrze Pacjenta. Osoby z wcześniejszym rozpoznaniem demencji zostały wykluczone. Nie wprowadzono żadnych innych wyjątków. Diagnozy podane i wypełnione recepty, do 30 dni po pierwszym kontakcie z AF podczas okresu włączenia, zostały uznane za warunki wyjściowe. Następnie czas ryzyka został policzony od dnia 31. Kody używane do zdefiniowania demencji i chorób współistniejących są wymienione w Materiałach uzupełniających online, Tabela S1. Rejestr Pacjenta został również wykorzystany do wykrycia nowych przypadków otępienia podczas obserwacji.

metody statystyczne

Wyjściową charakterystykę przedstawiono opisowo, a różnice testowano testem podpisu Wilcoxona i testem ear2 Pearsona. Przypadki są zgłaszane jako liczba nowo rozpoznanej demencji na 100 pacjento-lat zagrożonych, z 95% przedziałami ufności (95% CI).

Ocenę skłonności do prawdopodobieństwa jakiegokolwiek doustnego leczenia antykoagulantem w punkcie wyjściowym uzyskano metodą regresji logistycznej. Kofaktory użyte w regresji są wymienione w przypisie do materiałów uzupełniających online, tabela S2. Kolejny zestaw ocen skłonności uzyskano dla prawdopodobieństwa uzyskania NOAC, a nie warfaryny dla pacjentów stosujących doustnie antykoagulant na początku badania.

Pacjenci byli dopasowywani zgodnie z punktacją skłonności, aby wytwarzać jak podobne kohorty na mierzalnych kofaktorach. Dopasowanie wykonano 1: 1 bez wymiany i z zaciskiem 0,000001. Dopasowane kohorty porównano dla poszczególnych zmiennych w poszukiwaniu pozostałych zaburzeń równowagi. Kofaktory, które nie zostały zrównoważone tym procesem (patrz Dodatkowe materiały online, tabele S2 i S3) zostały wprowadzone jako kofaktory w kolejnych wielozmiennych procedurach regresji Coxa stosowanych do oceny związku między leczeniem a demencją incydentów.

Główne analizy przeprowadzono analogicznie do zasady leczenia, tj. Przeprowadzono analizę według leczenia każdego pacjenta na początku badania, bez względu na kolejną zmianę.
[przypisy: mixdent, rosuwastatyna, grawitan ]