Dronedaron do utrzymania rytmu zatokowego w migotaniu lub trzepotaniu przedsionków ad 5
Skala współczynników ryzyka, które zostały określone na podstawie modeli Coxa porównujących grupę dronedaronu z grupą placebo, jest logarytmiczna. Dronedaron wykazywał zmienny, ale niezmiennie korzystny wpływ, w porównaniu z placebo, na zmniejszenie pierwszego nawrotu migotania lub trzepotania przedsionków. W obu połączonych badaniach mediana czasu do udokumentowanego nawrotu migotania przedsionków wyniosła 116 dni w grupie otrzymującej dronedaron i 53 dni w grupie placebo. Po 12 miesiącach częstość nawrotów wynosiła 64,1% w grupie leczonej dronedaronem i 75,2% w grupie placebo (współczynnik ryzyka 0,75; 95% CI, 0,65 do 0,87; p <0,001) (tabela 2). Na rycinie 2 przedstawiono skumulowane krzywe zapadalności Kaplana-Meiera dla orzeczonej pierwszej wznowy u pacjentów w badaniu europejskim i badaniu pozaeuropejskim, oddzielnie i łącznie. Związek dronedaronu ze zmniejszeniem ryzyka nawrotu migotania przedsionków, w porównaniu z placebo, był zgodny dla szeregu klinicznie ważnych podgrup (ryc. 3).
Osobna analiza przedplanowa wykluczała pacjentów z ekspozycją na lek w czasie krótszym niż 5 dni przed wystąpieniem pierwotnego punktu końcowego (ponieważ pacjent przerwał leczenie w ciągu 5 dni lub z powodu nawrotu migotania przedsionków w ciągu 5 dni). W badaniu europejskim ta analiza wykazała, że pacjenci z grupy dronedaronu zmniejszyli ryzyko nawrotu o 29% od 5 do 12 miesięcy po randomizacji, w porównaniu z grupą placebo (P = 0,006 według logu -test testowy). W próbie pozaeuropejskiej redukcja wyniosła 26% (P = 0,02 w teście log-rank) (Tabela 2).
Tętno i odstęp QT w rytmie zatokowym
W połączonych badaniach europejskich i pozaeuropejskich zbadano wpływ dronedaronu, w porównaniu z placebo, na średnie tętno, odstęp QT i odstęp QT dla skorygowanej o częstość akcji serca (QTc) w analizach preplanowanych (patrz Dodatek Dodatek, dostępny wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie www.nejm.org). W porównaniu z wartościami wyjściowymi, w grupie dronedaronu częstość akcji serca została zmniejszona o 6,8%, odstęp QT wydłużono o 23,4 ms, a odstęp QTc wydłużono o 9,0 ms (P <0,001 dla wszystkich porównań z grupą placebo), bez znaczącego wpływu na czas trwania QRS.
Częstość komorowa przy pierwszym nawrocie
W obu badaniach częstości rytmu komór podczas nawrotu migotania przedsionków oceniano w ramach wcześniej zaplanowanych analiz. W badaniu europejskim średnia (. SD) częstość rytmu komorowego podczas pierwszego orzeczonego nawrotu wynosiła 102,3 . 24,7 uderzeń na minutę w grupie dronedaronu i 117,5 . 29,1 uderzeń na minutę w grupie placebo (p <0,001). Odpowiednie liczby dla badania pozaeuropejskiego wyniosły 104,6 . 27,1 uderzeń na minutę w grupie dronedaronu i 116,6 . 31,9 uderzeń na minutę w grupie placebo (P <0,001) (tabela 2).
Objawowe pierwsze nawroty
W innej wstępnie zaplanowanej analizie porównano częstość nawrotów migotania przedsionków między grupami badanymi w każdej próbie. Większość udokumentowanych pierwszych nawrotów miała charakter objawowy, a przebieg objawów nie różnił się między grupą dronedaronu a grupą placebo
[więcej w: wiskosuplementacja, gazetarzeszow, dyżury aptek rybnik ]